In Rotterdam is de kindersterfte hoog. In de Volkskrant van 14 juli schrijven wethouder Jantine Kriens en gynaecoloog Eric Steegers dat met een betere begeleiding van aanstaande ouders het landelijke gemiddelde gehaald moet worden. Betere zorg is natuurlijk altijd goed, maar als de oorzaken niet worden weggenomen, gaat dat niet lukken. Volgens het onderzoek waarop de aanpak is gebaseerd, zijn de bepalende factoren het hebben van een niet westerse achtergrond, lage opleiding of werkniveau en wonen in een achterstandswijk.

Al die factoren komen samen in het simpele gegeven dat Rotterdam te veel goedkope woningen heeft, 80% van het bestand. Een flink deel daarvan is slecht onderhouden particulier bezit. Dat maakt Rotterdam aantrekkelijk voor precies de mensen die de hoogste risico’s lopen. Met onderwijs, emancipatie, integratie en scholing ontsnapt een deel aan de armoede. Zij verlaten de stad en hun plekken worden ingenomen door nieuwe armen. Sociale programma’s zijn belangrijk voor de individuen die daarvan profijt trekken, maar ze zijn niet van invloed op de statistieken van de stad.In de Stadsvisie is vastgelegd dat de ‘selectieve migratie’ moet worden gekeerd door verouderde goedkope woningen te slopen en er duurdere woningen met een tuin voor terug te bouwen voor de veeleisende stedeling. Dat is vooral van belang voor de armen van Rotterdam, want het is juist de concentratie van slechte voorbeelden die zorgt voor een hoge kindersterfte.Het percentage goedkope woningen moet omlaag in een veel hoger tempo. Alleen zo kan Rotterdam het landelijke gemiddelde halen. Als gemeenteraadslid van de VVD span ik mij daarvoor in. En vanzelfsprekend moet ondertussen de zorg voor ouder en kind verbeteren waar dat effectief is.