De eikenprocessierups wordt bestreden met een parasiet die door zijn huid naar binnen dringt in zijn lichaam en hem van binnenuit opeet. Een en trage pijnlijke dood door de mens veroorzaakt. In het programma van milieufundamentalisten Vroege Vogels wordt het zonder blikken of blozen verteld als een noodzakelijk kwaad, terwijl het toch alleen wordt gedaan om mensen te plezieren die onder de eiken willen picknicken. In hetzelfde programma werd een methode aanbevolen om malariamuggen te bestrijden: met een schimmel die de mug aanvreet; een martelgang, terwijl je hem ook onverdoofd dood kunt slaan.

Ook zonder menselijk ingrijpen, lijdt het dier. Al miljoenen jaren gaan dieren rottig dood. Ze worden aangevallen en sterven in een angstige doodstrijd of ze raken gewond en sterven de hongerdood. Ook de dood door ouderdom gaat niet over rozen.

De slacht is de prettigste dood die een dier kan hebben en ook voor dieren geldt dat ze één keer dood gaan, niet meer en niet minder. Nu ruziën de Schriftgeleerden met de Farizeeërs over de vraag welke van die twee vriendelijkste manieren van sterven voor dieren de beste is. Het is jammer dat redelijke partijen zich laten meeslepen. Het zou jammer zijn als een monsterverbond van dierenactivisten en xenofoben er in zou slagen een parlementaire meerderheid te krijgen voor een verbod op kosher of halal slachten.

Laten we het instrument van het verbod bewaren voor het oplossen van echte problemen. Met elk verbod wordt onze vrijheid ingeperkt.