De krant is klaar. Voor mijn partij, de VVD, ben ik hoofdredacteur van De Vrije Rotterdammer, het lokale orgaan. Normaal gesproken zijn dat vier of acht pagina’s A4 die de leden informeren over wat de fractie doet. Nu rond verkiezingstijd is het een tabloid dat met een oplage van 165.000 naar evenzoveel brievenbussen in de stad gaat. Ik geef De Vrije Rotterdammer ver volmondig de schuld van dat ik mijn voornemen om twee keer per week een bijdrage aan mijn weblog toe te voegen, niet gehaald heb. Ik zal proberen om met balansdagen het gemiddelde te herstellen.

Ik ben tevreden. Op de voorpagina een interview met Mark Harbers en Ayaan Hirsi Ali. ‘De islamitische school is een Molotovcocktail in de tijd’ zegt zij en zij legt overtuigend uit waarom dat zo is. Haar tweede film, ‘Submission II’ gaat over homoseksualiteit en de islam. Als je een Koerd of een Berber bent en je valt niet op het andere geslacht, heb je een probleem. Maar komt dat nu door wat er in de Koran staat, of komt dat door de stammencultuur die al dateert van voor de bekering tot de islam? Ja, het is de bekrompen eerzucht van het platteland. Maar de mensen die homo’s het leven onmogelijk maken en soms zelfs ontnemen, beroepen zich op de islam om hun gedrag te rechtvaardigen.

Als ongelovige vind ik het een interessant dilemma. Islam, christendom en jodendom zijn instrumenten geweest om mensen los te weken uit de stagnerende stammencultuur. Ik ben er van overtuigd dat het christendom een noodzakelijke fase was om Europa naar de Verlichting te leiden. De liefde die gepredikt werd en het toekeren van de andere wang was heel geschikt voor de landgebonden watjes van Europa, maar sloegen in de keiharde nomadische cultuur niet aan. Watjes overleven daar niet. De Sharia is dus hard, maar wel veel rechtvaardiger dan de wetteloze cultuur van plunderen en verkrachten die de nomaden er onderling op na hielden. Per slot was voor de joden het ‘oog om oog, tand om tand’ principe ook een hele vooruitgang van proportionaliteit ten opzichte van het uitmoorden van een hele familie voor een uitgeslagen tand.

In een grote stad is het vrije individu de norm en daar hoort bij dat het elke homo vrij staat zijn of haar seksuele voorkeur te volgen en daarvoor uit te komen. In de stam stelt het individu niets voor en moet elk individu de regels volgen die er voor zorgen dat de stam als geheel overleeft. Consequente homoseksualiteit draagt daar niet aan bij. Individualiteit draagt daar sowieso niet aan bij. De grootste problemen met immigranten uit stammenculturen, ook buiten de islam, komen voort uit de ontkenning van de individuele vrijheid en het gebrek aan respect voor iedereen die niet tot de stam behoort. Dat weet Ayaan ook. Toch kiest zij er voor om de rechtvaardiging die mensen in de Koran vinden, aan te wijzen als de kern van het kwaad. Veel mensen vinden dat onnodig kwetsend en contraproductief. Ik denk dat de meest effectieve methode is om wangedrag, onderdrukking en misdadigheid aan de orde te stellen en om twijfel te zaaien bij de mensen die zo zeker zijn van hun gelijk.

De vrijheid van het individu is de norm in elke grote stad. Immigranten moet die aanvaarden in al zijn consequenties, of ze moeten terug naar het platteland. Als vroeger de boeren van de eilanden met hun intolerante groepscultuur naar de stad kwamen om de beest uit te hangen, riepen we ook: ‘Tieft naar je eiland!’ Wat Ayaan doet, past naadloos in een traditie van vierhonderd jaar assimilatie van immigranten in Nederland: we zeuren je net zo lang aan je kop over je onaangepastheid tot je de loden last van ondergeschiktheid aan stam, familie en traditie aflegt en je culturele bagage inbrengt in een samenleving van vrije individuen. Assimilatie is bevrijding.