Eerst een correctie. De corrupte agenten heb ik niet overal aangetroffen. In Namibië en Swaziland zijn we niet aangehouden. De agent in Zimbabwe die ons bekeurde voor het ontbreken van een stukje reflecterend plakband, die van ‘too late for Prodent’ heeft wel een echte bekeuring uitgeschreven. In Tanzania zijn we vaak aangehouden

en overal werd gevraagd hoe het met ons ging, waar we vandaan kwamen en waar we n aar toe gingen.

Tanzania had bijna de corruptietest doorstaan tot we in het noorden werden aangehouden door een stevige vrouw in een politierok. Ik denk dat de rokken alleen in large gemaakt worden waardoor alleen agentes in large kunnen worden aangenomen. Zij betrapte ons op het ontbreken van een een brandblusapparaat in de auto. Dat ging ons niet alleen veel geld kosten, we zouden haar ook mee moeten nemen naar een politiebureau verderop om veel papierwerk te doen. Ze had geen kwitantieboekje bij zich want daar was geen geld voor in dit ontwikkelingsland. Toen na een kwartier praten duidelijk was dat ik niet deed (niet meer dus) aan het direct bijdragen aan het inkomen van de agente, en er dus niets anders opzat dan dat we naar het bureau in het volgende dorp zouden gaan, liet ze ons gaan. Ondertussen zagen we dat de locals zich wel laten afpersen met een lijst waar altijd wel iets opstaat waar je niet aan voldoet.

Achteraf had ik haar willen vertellen dat zij niet geld moest krijgen omdat het een arm land was, maar dat het een arm land blijft omdat zij corrupt is.

  Bij de laatste melding kwamen we aan bij het Malawimeer. Het strand had drie minuten lang wifi. De volgende morgen werden we op deze plek wakker. Inmiddels hebben we Malawi en Tanzania achter ons en zitten we in de Hilton van Nairobi. Vanmiddag hebben we onze visa voor Ethiopië gekregen. Morgenochtend gaan we richting Addis Abeba. Zal wel een paar dagen kosten want de asfaltwegen met potholes, of slaggaten zoals de Afrikaners ze aankondigen, komen we nu aan de dirtroads en de sandways. Nog steeds niet van die metalen platen met gaten om het zand uit te rijden gevonden. Misschien liggen die gewoon langs de weg in het zand als je vastzit.

Ik heb het gevoel dat we nu halverwege zijn. We hebben een Garmin GPS60 meegenomen die alles vastlegt wat we doen. Wie onze exacte route wil weten, hoe hard we reden, waar we gestopt zijn en hoe lang, etc. en iets weet van MapSource software of op Google Earth Garmin gegevens kan importeren, kan de reis van Kaapstad naar Nairobi zien op de file Afrika. Ik heb het zelf nooit gedaan, maar wie weet hoe het moet, kan het misschien als reactie bij deze post zetten.

Aan het Malawimeer staat de boom waaronder Mr Livingstone de Arabieren die de slavenhandel in handen hadden, overtuigde om daarmee te stoppen. We konden de boom niet vinden. Maar Livingstone is overal in Malawi. Na de paradijselijke nacht aan het Malawimeer, sliepen we in de achtertuin van de Livingstonian University in de bergen  langs het meer in Mzuzu. Alles vies, naast de vuilnisbelt en met fundamentalistische blanke christelijke sandalenlopers. Het meest bizarre van deze reis tot nu toe is de code dat blanke reizigers elkaar negeren. Het is alsof elke blanke eigenlijk Livingstone had willen zijn die als enige hier rondkijkt. Door de aanwezigheid van al die Stanleys te ontkennen, kan de illusie van de ontdekkingsreiziger in stand worden gehouden.