Bij de Mercedes dealer van Jekaterinenburg. Niet twintig minuten wachten tot de nieuwe remschoenen er in zitten maar tot ze kunnen beginnen met het invullen van alle formulieren en contracten die ik met zes handtekeningen moet bekrachtigen voordat ze me in de planning kunnen zetten. De mannen van de receptie stoten elkaar aan om mij te helpen want niemand durft te proberen Engels te spreken, maar uiteindelijk moet de jongeman die ik als eerste aansprak het zelf doen.

Nu begint het Aziatische deel van de reis. De bevolking is overwegend blond met staalblauwe ogen. Dat zal aan het klimaat liggen. De meisjes dragen korte broekjes of rokjes en de jongens laten geen gelegenheid voorbijgaan om hun T-shirt omhoog te doen. De hele zomer moet vitamine D gespaard worden om de winter door te komen. De vitamine B krijgen zij waarschijnlijk door de hele dag met halve literflessen bier door de stad te lopen.

Ze hebben net om m ’n sleutel gevraagd. Er zit beweging in. Dat m’n remschoenen versleten zijn verbaast me niet. Ze zitten er al jaren in en ik rem nu al in de vijfde tijdzone sinds Rotterdam. En de remmen hebben veel te verduren want we rijden voornamelijk over tweebaanswegen waarop je vrachtwagens moet passeren met tegenliggers die soms sneller gaan dan je denkt. Voor vertrek had ik al gehoord dat het met de corruptie van de politie is gedaan en dat klopt. Eén bekeuring gekregen die ik binnen een maand bij de bank moet betalen en een waarschuwing. Ook om bekeuringen te voorkomen moet je in de remmen want bij elk plaatsnaambord moet je naar 60. Nu op weg naar Omsk dat we alleen kennen dankzij drs P.