Waarom staan al die namen op die tegeltjes bij de Boomjeskade?

Die vraag werd gesteld in het uitgaansmagazine NL10. Bij navraag bij het op de tegeltjes genoemde Ronald McDonald huis bij Sofia, wist niemand het. Ook het Centrum Beeldende Kunst dat verantwoordelijk is voor kunst in de openbare ruimte, wist van niets. Ik weet het wel. Drieduizend mensen die een bijzondere band hebben met Rotterdam hebben een tegeltje gekocht voor 65 gulden. Voor zichzelf, voor hun kind en zelfs voor voorouders van eeuwen geleden. Eén tegel werd bewaard voor de wand. Een duplicaat kregen de mensen thuisgestuurd met een certificaat.

Op Ellis Island in New York had ik gezien dat vele duizenden nazaten van immigranten daar hun naam en geboortedatum hadden achtergelaten. Zo kwam ik op het idee omdat in Rotterdam ook te doen. De tegeltjes moesten lang mee kunnen in weer en wind (dat heet tegenwoordig duurzaam) en dat kon de ceramiekfabriek van Wickerhoff in Waddinxveen. De firma Waterkracht van Marjolijn Masselink kon de logistiek en de administratie verzorgen en gemeentewerken was bereid ze in te lijsten en duurzaam op te hangen. De Stichting Tegel aan de Maas had geen winstoogmerk dus het tientje bovenop de kostprijs van 55 gulden, kon naar het Ronald McDonaldhuis. Alle drieduizend namen staan met geboortedatum in dit bestand. Daar kan iedereen controleren of ie er op staat. Na de sluitingsdatum is vaak gevraagd of het kan worden voortgezet omdat anderen ook graag hun naam aan de Maas hebben. Misschien een idee als het gebied op de schop moet.